กุหลาบเลือดสีม่วง Purple Blood Rose ปฐมภาค
เรื่องราวของความเจ็บปวดที่ถูกบังคับให้กลืนกินจนกลายเป็นความชินชาที่หอมหวาน และท้ายที่สุด...
ผู้เข้าชมรวม
237
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
กุหลาบเลือดสีม่วง
ปฐมภาค
Meet Each Others
เมื่อเวลาได้นำพา
มุมอธิบายเกี่ยวกับในเรื่อง
•มิเคลเป็นสายจิตแห่งธรรมชาติ ธรรมดาแค่คนที่จะเล่นสายจิตก็เทียบได้ว่าหนึ่งในพันแล้ว ไหนจะพลังธรรมชาติที่เรียกได้ว่าคนทั่วไปไม่มีโอกาสได้เข้าถึง นอกจากจะหน้าตาดีหาอะไรมาเปรียบก็ไม่เท่า แล้วยังพลังที่คนธรรมดาไม่สามารถใช้ได้อีก มิเคลเลยได้รับการเสนอชื่อมาตลอดทุกสิบปีให้เป็นจ้าวดินแดนแห่งแสงตลอดมาจนหลายพันปี ตำแหน่งก็ยังไม่เปลี่ยนฉะนี้แล ส่วนเรื่องที่ว่าถ้ามิเคลหรือฟาเอลคนใดคนหนึ่งหลุดจากตำแหน่งจ้าวแล้วอีกคนก็ต้องหลุดด้วย นี่ก็ไม่แน่ เพราะตำแหน่งนี้ นอกจากการเสนอชื่อ ต่อด้วยโหวตแล้ว ยังมีกรรมการตรวจสอบคอยดูปัจจัยเหตุผลที่สมควรอีกหลาย ๆ อย่างด้วย
•บ้านที่ว่าของมิเคลไม่ได้มีขนาดเท่าบ้านอย่างที่พูดว่าไว้นะ อันที่จริงมันก็เป็นบ้านมาตลอดจนกระทั่งได้ตำแหน่งจ้าวนั่นแหละ ก็เลยได้รับการสรรเสริญเยินยอ มีผู้คนมากมายมาค้ำจุนสร้างบ้านให้ใหม่จนกลายเป็นมหาปราสาท แต่มิเคลไม่ชอบให้เรียกปราสาท ท้ายที่สุดมิเคลก็เรียกเองว่าบ้านเสียเลย พูดกันตามจริง มาจนทุกวันนี้ มิเคลก็พักอาศัยอยู่กินไปวัน ๆ ไม่ได้ใส่ใจบ้านเลย เพราะขนาดใหญ่มหาศาล หัวหน้าพ่อบ้านและหัวหน้าแม่บ้านเลยต้องรับไปเต็ม ๆ กับการจัดการให้บ้านเรียบร้อยน่าอยู่ และยังต้องเผื่อสำหรับห้องที่แทบจะปิดตายให้มีการทำความสะอาดเหมือนใหม่ตลอด ใครจะไปรู้ ถ้าอยู่ ๆ วันหนึ่งมิเคลดันอยากจะไปนอนเล่นที่ห้องนั้นขึ้นมา คิดแล้วก็อดสงสารคนดูแลปราสาทให้ท่านจ้าวมิเคลคนนี้ไม่ได้จริง ๆ
•คำว่า คู่ปรับ สำหรับหลาย ๆ คนอาจจะคิดว่า เป็นศัตรูคู่แค้น จริง ๆ แล้วคู่ปรับมีความหมายถึงคนที่ทัดเทียมกับเรา แต่อยู่คนละขั้ว ในนิยายเรื่องนี้เราเอาคำนี้มาใช้ เพราะคิดว่ามันเหมาะสมที่สุดแล้ว ความหมายในนิยายของเรา ก็คือ คนที่มีความต่างที่ตรงข้ามกัน ได้อยู่ด้วยตลอดไป ไม่ใช่ศัตรูคู่แค้น คู่อาฆาตนะจ้า !
•ส่วนคำว่า จ้าว ที่เจอ ๆ กัน จริงอยู่ว่าต้องเขียนว่า เจ้า เช่น พระเจ้า แต่คำว่าจ้าวกับเจ้ากลับแตกต่างมากในความรู้สึกเรา ก็คงเหมือนสมัยก่อนที่ยักแยก ค กับ ฅ ในการพิมพ์คำว่า ฅน (คน) ละมั้ง อธิบายค่อนข้างยากนะ แต่อีกหนึ่งเหตุผล ด้วยความที่ว่าเราไม่อยากให้ “เจ้า” มาลดทอนความคิดบางอย่างในความคิดของผู้อ่านนิยายนี้ เราเลยใช้คำที่ไม่ค่อยคุ้นเคย ซึ่งมันเป็นวิธีเขียนของจาวเหนือที่แปลว่าเจ้าที่ดินระดับเจ้าเมือง อะไรแบบนี้ (ถ้าคาดคิดไม่ผิดอ่ะนะ) งงมั้ย ไม่งงเน๊าะ จบ
ผลงานอื่นๆ ของ ปัติ ดิฐอนลิมิต ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ปัติ ดิฐอนลิมิต
ความคิดเห็น